Αγγειακά Εγκεφαλικά Επεισόδια

Η συνηθέστερη αλλά όχι αποκλειστική κλινική εκδήλωση ενός Α.Ε.Ε., είναι η ημιπληγία, η παράλυση δηλαδή, της μίας πλευράς του σώματος. Τα Α.Ε.Ε. μπορούν ανάλογα με την παθολογία τους να ταξινομηθούν σε ισχαιμικά (περίπου 85% του συνόλου) και στα αιμορραγικά. Υπάρχουν πολλοί παράγοντες οι οποίες μπορούν να συσχετιστούν με την εμφάνιση ενός Α.Ε.Ε., άλλοι τροποποιήσιμοι και άλλοι μη τροποποιήσιμοι. Από τους τροποποιήσιμους οι πιο συνηθισμένοι είναι η υπέρταση, η διατροφή, το κάπνισμα, η καρδιακή νόσος, η χοληστερίνη, οι αρρυθμίες, η καρωτιδική πάθηση, και η χρήση αλκοόλ. Από τους μη τροποποιήσιμους οι πιο σημαντικοί είναι η ηλικία, το φύλο, η φυλή και βλάβες στην κατασκευή του αγγειακού συστήματος του εγκεφάλου (αρτηριοφλεβική δυσπλασία, η οποία αποτελεί και τον κύριο παράγοντα εμφάνισης ΑΕΕ σε νεαρά άτομα).

Οι διαταραχές που εμφανίζονται μετά από ένα Α.Ε.Ε. επηρεάζουν πολλά συστήματα είτε άμεσα είτε έμμεσα. Έτσι, πολύ συχνά εμφανίζονται εκπτώσεις στην αυτονομία του ασθενή, αποκλίσεις στην εκτέλεση των καθημερινών δραστηριοτήτων του, διαταραχές στην κινητικότητα, την αισθητικότητα, την οπτική αντίληψη, την ισορροπία, το λόγο (κινητική και αισθητική αφασία), δυσπραξίες, κόπωση, διαταραχές στη μνήμη και πόνοι.

Η φυσικοθεραπεία είναι ένα βασικό κομμάτι στην προσπάθεια του ασθενή να επανέλθει στα προηγούμενα επίπεδα ανεξαρτησίας και εκτέλεσης δραστηριοτήτων. Η αποτελεσματικότητα της θεραπείας εξαρτάται από το εύρος και τη θέση της βλάβης, από την ηλικία του ασθενή, από το σχεδιασμό του θεραπευτικού προγράμματος, από την εξειδίκευση της θεραπευτικής ομάδας και από τη συνεργασία των θεραπευτών με τους φροντιστές του ασθενή και το οικογενειακό του περιβάλλον.

Ο ασθενής τοποθετείται πάντοτε στο επίκεντρο όλων των θεραπευτικών μας επιλογών και λαμβάνει όσο περισσότερο γίνεται, ενεργητικό ρόλο στην αποκατάσταση του. Η συνεργασία μας με το οικογενειακό περιβάλλον είναι θεμελιώδους σημασίας, για να μπορεί η εκπαίδευση να συνεχίζεται και εκτός του φυσικοθεραπευτηρίου μας. Υπάρχει πάντοτε διάθεση για συνεργασία με τις υπόλοιπες ειδικότητες, οι οποίες αποτελούν την διεπιστημονική ομάδα με κοινό στόχο, την αυτονομία του ασθενή. 

Η φυσικοθεραπεία παρέχεται από το οξύ ακόμη στάδιο της πάθησης και συνεχίζεται σε όλη τη χρονική περίοδο της αποκατάστασης, με διαφορετική στόχευση και έμφαση. Ο ασθενής και οι φροντιστές του, συμμετέχουν στο σχεδιασμό των στόχων και στην τροποποίηση ή ρύθμιση του περιβάλλοντος του ασθενή, ώστε εκείνο να είναι πιο λειτουργικό.