Αναπτυξιακά Προβλήματα Παιδιών Με Προωρότητα

Μερικές από τις γνωστές αιτίες οι οποίες σχετίζονται με την πρόκληση ενός πρόωρου τοκετού είναι:

• οι πολλαπλές κυήσεις
• αιμορραγία ή άλλα προβλήματα της μήτρας
• λοιμώξεις  στη μήτρα ή αλλού στο σώμα
• χρόνια προβλήματα υγείας της μητέρας όπως διαβήτης, υπέρταση, παθήσεις της καρδιάς, των νεφρών, θρομβοφιλία, κ.α.
• προβλήματα με τον πλακούντα
• άγχος

Παράγοντες κινδύνου που συσχετίζονται με πρόωρο τοκετό αποτελούν το ιστορικό προηγούμενου πρόωρου τοκετού, το μικρό μεσοδιάστημα μεταξύ των εγκυμοσύνων, οι πολύδυμες κυήσεις, οι διαμαρτίες του τραχήλου ή της μήτρας, ηλικία μικρότερη των 16 και μεγαλύτερη των 35 ετών για την μητέρα, το κάπνισμα και η χρήση παράνομων ουσιών.

Ένας πρόωρος τοκετός πέρα από τις βραχυπρόθεσμες διαταραχές που προκαλεί και οι οποίες χρήζουν άμεσης ιατρικής παρακολούθησης και φροντίδας, επιφέρει και μακροπρόθεσμες διαταραχές οι οποίες εξελίσσονται κατά την ανάπτυξη του βρέφους, τις λεγόμενες νευροαναπτυξιακές διαταραχές. Ως νευροαναπτυξιακή διαταραχή, ορίζεται η μέχρι την ηλικία των 24μηνών διάγνωση, ενός ή περισσοτέρων από τα παρακάτω χαρακτηριστικά. ‘Ηπια έως σοβαρή εγκεφαλική παράλυση (ΕΠ), σοβαρή απώλειας ακοής και στα 2 αυτιά, σοβαρή απώλεια όρασης και στα 2 μάτια, ήπια έως σοβαρή γνωσιακή καθυστέρηση με βάση την Κλίμακα Bayley-ΙΙΙ και κατάταξη με βάση το GMFCS πάνω από επίπεδο ΙΙ.

Με βάση την ανασκόπηση της βιβλιογραφίας, όσο πιο μικρή η εβδομάδα γέννησης τόσο πιο μεγάλος είναι ο κίνδυνος βιολογικών προβλημάτων, τα οποία εμφανίζονται σε διάφορα συστήματα και λειτουργίες του ανθρώπινου σώματος.

Οι κινητικές νευροαναπτυξιακές διαταραχές στα πρόωρα, γίνονται αντιληπτές νωρίτερα από οποιαδήποτε άλλη νευροαναπτυξιακή διαταραχή. Μυϊκές ασυμμετρίες, υποτονία και αυξημένος εκτατικός μυϊκός τόνος διαπιστώνονται πριν την ηλικία των 40 εβδομάδων. Τα πρόωρα παράλληλα μπορεί να εμφανίζουν κάποια «μεταβατικά» (transient) νευρολογικά ελλείμματα, όπως π.χ. φτωχό έλεγχο κεφαλής, γενικευμένη υποτονία ή υπερτονία, ήπια αύξηση του μυϊκού τόνου των άκρων ή ανικανότητα να καθίσουν στην ηλικία των 8 μηνών, τα οποία όμως εξαφανίζονται μέχρι την ηλικία των 12 μηνών σε ποσοστό 40% με 80%.